پرستاران نقش بسیار مهمی در سلامت و بهبود بیماران دارند. آنها با داشتن دانش فنی و انسانی بالا، به مراقبت و پشتیبانی از بیماران در هر مرحله‌ای از بیماری کمک می‌کنند. پرستاران نه تنها به ارائه خدمات پزشکی و مراقبتی می‌پردازند، بلکه با ایجاد ارتباط انسانی و حمایت روحی، بهبود روانی بیماران را نیز تسهیل می‌کنند. آنها با صبر، دقت و احترام به بیماران خدمات ارزشمندی ارائه می‌دهند و نقش بسیار مهمی در بهبود کیفیت زندگی بیماران دارند. از این رو، پرستاران به عنوان فرهنگی از حرفه‌های انسانی و مهم در جامعه شناخته می‌شوند که با تعهد و عشق به حرفه‌شان، به بهبود و رعایت سلامت افراد کمک می‌کنند.
در کشور ما نیز مانند تمامی جوامع دیگر، پرستاران به عضو بزرگترین رکن نظام سلامت، با رویکرد جامع مراقبت تاثیر قابل توجهی بر اثربخشی سیستم نظام سلامت و نقش مهمی در ارتقای سلامت، پیشگیری از بیماریها، درمان و مراقبت دارند.
از آنجایی که در کشور ایران نیز همانند سایر کشورهای در حال رشد، تغییر در سیستم مراقبت بهداشتی ضروری می باشد و به دنبال آن جایگاه پرستاری نیز تغییر خواهد کرد بنابراین تلاش دست اندرکاران و مسوولین پرستاری در جهت ارتقا و تبیین جایگاه پرستاری در سیستم ارایه خدمات سلامتی در ایران و آماده کردن حرفه پرستاری برای ارایه خدمت در سطح جامعه ضروری به نظر می رسد.
در کشورهای پیشرفته پرستار یکی از قویترین حامیان مراقبتهای بهداشتی اولیه در سطح جامعه است که سبب می شود، نقش پرستاران از بیمارستان به جامعه سوق داده شود. در این کشورها پرستاران علاوه بر بیمارستان، در ویزیت منازل و گاه مناطق دورافتاده و روستایی (پرستاری مبتنی بر نیاز جامعه) استفاده می شود. حضور آنها سبب دسترسی آسان و سریع تر بیماران به خدمات بهداشتی درمانی، کاهش هزینه های پرداختی و زمان انتظار آنها و افزایش رضایت بیماران می گردد.
یکی از مهمترین عوامل در مسیر نیل به عدالت اجتماعی و برابری در سیستم های نظام سلامت کشورها، دسترسی آسان و مستمر جامعه به خدمات بهداشتی درمانی مورد نیازشان می باشد. پرستاران بعنوان مراقبین بهداشتی اولیه سبب ایجاد مراقبت موثر و نتایج مثبت سلامت نظیر کاهش هزینه ها و میزان بستری در بیمارستان می شوند.
